Muzeum znajduje się w gmachu starego uniwersytetu, na Wydziale Biologii. Należy wejść na II piętro gmachu, ze schodów skierować się w prawo i następnie w lewo, przejść do końca korytarza, gdzie po lewej stronie są drzwi wejściowe. Muzeum jest czynne w dni powszednie w godzinach 8:00 - 15:00.
Muzeum to, jakże ciekawe i bogate w zbiory, jest rzadko odwiedzane przez turystów. Udostępnia ono od kilku lat swoje zbiory wszystkim zainteresowanym. Wstęp jest bezpłatny, należy jednak wesprzeć jego działalność dobrowolną - wrzuconą do skarbonki sumą. Kierownikiem muzeum i jednocześnie pracownikiem preparatorni jest bardzo sympatyczny młody pracownik naukowy, który z racji częstych kontaktów z polskimi placowkami naukowymi mówi nieźle po polsku. Muzeum ma też swoja stronę pod adresem: http://bioweb.franko.lviv.ua/zoo/museum/index.php?lang=ua&file=ex.htm
Poniżej zamieszczam szereg fotografii, które tylko w niewielkim zakresie pokazują bogactwo zbiorów.
Lwów, stary uniwersytet, ulica Mikołaja (obecnie Hruszewskoho) 4
Zbiory wzięły swój początek od kolekcji Benedykta Dybowskiego, który po udziale w powstaniu styczniowym został zesłany na Syberię. Podjął się tam ogromnego dzieła badań fauny Bajkału i Syberii. Po zakończeniu kary zamieszkał we Lwowie i został profesorem Uniwersytetu. Zmarł w 1930 roku, pochowany jest na "górce powstańców styczniowych" na cmentarzu Łyczakowskim.
Poniżej portret Benedykta Dybowskiego, zdjęcie jego dworku we Lwowie oraz mapa świata ze wskazaniem miejsc pochodzenia zbiorów.
Kolekcja owadów
Płazy i gady
Preparatornia - prace nad nowymi eksponatami nieustannie wzbogacającymi kolekcję
Szkielety wielkich ssaków, w tym unikatowy ogromny (20 m!) szkielet krowy morskiej, jeden z kilku w świecie, przysłany do Lwowa przez Eskimosów - przyjaciół Benedykta Dybowskiego. Na jednej z fotografii niezwykłe zwierzęta: cielęta z dwiema głowami, kogut bez piór itd.
Kolekcja ptaków
Kolekcja kolibrów, uzyskana w wyniku wymiany z muzeum w Wiedniu
Rajskie ptaki
Ssaki
Ssaki morskie (m.in. głowa morsa złowionego przez Benedykta Dybowskiego, na której wciąż, po dziesiątkach lat widać świeże ślady wyciekającego tłuszczu a także płetwy wieloryba oraz szkielet młodej samicy wieloryba)
